кога (прил.) - цути (гл.)

Во жетвар беа ожнеани на Вичо - Коста и Доне, на Харо – Јане, Васил на Горуша.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Јане им погина на Бела Вода. А на Цветници, кога цутеше дренот, плач се растури во куќата на Митрашковци.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Така му рекоа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Стариот Начко секој ден ја биеше камбаната.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Животна желба ми е да ја примам убавината, да присуствувам на фестивалот кога цутат црешовите дрвја. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)