колку (прил.) - ми (зам.)

Колку ми е потешко, толку повеќе да сакам да зборувам и да потпевнувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Само на тие љубопитни и ситно зборлести женички им е позната адресата и канцеларијата на секретаријатот на таинствената институција во која се сортираат душите што го напуштаат животот“, му реков.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Второто навраќање на Боге од Бањи, само за да проверел колку ми напреднала работата, го искористив за да му го соопштам моето мислење дека изгледа токму бабите се најдобро информирани за однесувањето, дејствијата и последиците на смртта.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не знаеш колку ми значиш. Ми ја обновуваш силата. Како слатко... би ти ја испил крвта.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
СИМОН: Од кај знаеш ти колку ми е доста? ВЕРА: Знам.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Искрено: во чутуранга рокадата не е позната, но жена ми: вечен архитект со име и чест, директор на Заводот за урбанизам, пред годините на климаксот крк-трт време по турско есапење, ќесебашија, лока на влажната сенка што трепери низ омарнината и удира на рокада: Колку ми ја извалкале постелата?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Четворица сме: јас и тие: јас од тукутака ќе се расплачам, ќе се размрсулавам, тие по мене, ќе молчам јас, ќе молчат тие, јас тргни кон некаде – тие по мене, ја расипуваат играта.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Како, грофе Петар Петрович... зарем вие сте... и во таква млада доба.. Колку ми е жал!“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Клиневич, кај Волконски се сретнувавме, каде што вас не знам зашто, исто така ве примаа”. 154 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)