колку (прил.) - долго (прил.)

Колку долго постои тој? Со милиони години Земјата била ненаселена.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не знаеше колку долго остана таму; во секој случај неколку часа; без часовник и без дневна светлина му беше тешко да го мери времето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Знаеш ли колку долго си тука?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тука е и олукот што ги исфрла полумртвите или само зашеметени пајаци, и лавабото (шолјата, лоша илустрација) во кој исчезнуваат тие неколку бубачки со кои детето си играло, трупајќи ги врз хартиените бродови и мерејќи колку долго можат да бидат под вода.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И, бидејќи ич, ама ич не ја сакаа дека беше Македонка, уште на погребот со иронија ѝ рекоа: „Ајде да видиме колку долго ќе бидеш богата вдовица“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„На светов е важно колку долго живееш, бегу.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Дадо слушна? Некој од шумата те вика!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не знам колку долго седев така и ја чувствував Дена како трепери стуткана до мене, кога одеднаш таа ме протресе и ми ги тргна рацете од ушите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ерик стоеше пред една фотографија. Му пристапив и го прашав колку долго стои тука.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Остана на своите ветки, полн со некаква ситост, што не можеше да ја зачува којзнае колку долго.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Мамо, мамичке! - ѝ се стрча Бреза, - колку долго те чекаме!
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Не сосем доволно за да види како првата плоча му станува платинеста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И не е баш заспан на зелената падина како што ни се чини, колку што можеби само е свртен на другата страна.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Колку долго живее? Дваесет и пет години.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)