мирно (прил.) - верување (имн.)

А.А. внимателно ме следеше, но не престануваше да ме следи иронично, готов да ме прекине, но јас сепак можев да ја завршам мирно својата мисла: - Понекогаш откривањето на Таткото – заштитник се наложува со мирно верување, тивки молитви, низ вечно­то смирување на големото страдање.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)