мирно (прил.) - свој (прид.)

А.А. внимателно ме следеше, но не престануваше да ме следи иронично, готов да ме прекине, но јас сепак можев да ја завршам мирно својата мисла: - Понекогаш откривањето на Таткото – заштитник се наложува со мирно верување, тивки молитви, низ вечно­то смирување на големото страдање.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Таа што седи на брегот и чиниш некого чека сета од мермер и тага само ја живее мирно својата долга смрт
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Волкот ја гледа мирно својата сигурна жртва.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)