многу (прил.) - свет (имн.)

И имал многу имиња - оти освоил многу светови.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кога се врати сличен на живо стебло со испреплетени ветки, го разгоре огнот и го помоли бедниот Герасим од Побожјане, домазет во нашето село, да раскажува за старите времиња: минал многу свет, го знае минатото. И рече дека нема веќе спиење.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)