нагоре (прил.) - како (прил.)

Низ полето кога помина Водолеа Мајките од небото гледаа Дечињата како им играат покрај реката И глас детски нагоре како се искачува.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Направив убаво огниште: со синџир, со полица, со чингели, со тланик, дигнав висок оџак и утринум гледав со чадот нагоре како шетаат и моето тело и моето дивно име: ниско под земјата – високо над ѕвездите.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Зетот Богдан ја поткренал ногата повисоко од невестата, со цврст отсек, му се гледаат белите волнени чораби под ногавиците на бечвите порабени со гајтан; при замавот, дуплите ракави на џамаданот му се поткренале нагоре како крилја од птица; под фесот зафрлен кон тилот му стрчи парче коса како празови лисја влажна од пот; погледот му е свртен кон невестата која ја следи во играта.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во рацете држат чеканчиња поткренати нагоре како да се закануваат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)