наеднаш (прил.) - да (сврз.)

Навистина, што ги тера луѓето наеднаш да се пресвртат? Како извалкано зглавје?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но знаеше наеднаш да се чуе и громогласна смеа од истата маса.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
— Кога после, му велам, и јас не можам наеднаш да одговорам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакаш сѐ наеднаш да заборавиш, ама не се може.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знам што е причина, та Билјана наеднаш да ме изненади со тоа необично прашање: - Тато, зошто некои луѓе ги сакаме повеќе, некои помалку, а некои не ги сакаме?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Господе, како можеше толку наеднаш да оветви Јон во лицето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)