назад (прил.) - во (предл.)

Беше убаво доживување, јасно и жестоко, и си мислев колку е убаво тоа што знам што точно сум земал.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Вечерва таа ќе се затреска во Носко!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Доаѓа келнерот и на масата става две кафиња.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
По некое време врвот беше достигнат и почна благото враќање назад во нормала.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста: А сега назад во ламбата!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета отпива од кафето и веднаш го исплукува назад во шољата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мамат сите кога велат дека не треба да се гледа назад во историјата, ама доколку се работи за туѓа историја, нивната ако им ја чепнете, веднаш се вознемируваат.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Кире дотогаш не ја сфати ситуацијата, но кога ја виде солзата, се преплаши и побегна назад во селото...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ме мами и ми бега, ме влече назад во претседателската фотеља.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ако ја земе и ако си ја стави на рамена, таа ќе зарасне, а штом зарасне јас, душата, ќе се пикнам назад во телото и ете пак жив.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Разбирам, господине капетане! - одговори Гоце, поздрави и се врати назад во стројот на своето место.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
За тоа време тој беше казнуван неколкупати.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Немаше што да се бара повеќе, Јован ја истурка земјата назад во дупката, го избриша челото од потта со подлактицата и го тргна перчето како праз права коса.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ја вовлеков брзо фотографијата назад во големиот плик.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ги зедов парите од банката, му дадов една сумичка на оној што ме следеше и, конечно, стигнав назад во хотелот да му платам на рецепционерот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Наздравивме, се напивме и се вративме назад во нашиот вагон.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тоа навлегува и во Градот, но само како во издишан вентил кој го исфрла своето ѓубре далеку назад во времето.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Оние со кои сега се среќава се сите млади луѓе, некои скоро дечишта, гимназисти, безгрижни и наметливи, иронични спрема него дека не може да ја совлада слабоста да се прави важен, а тие го надминуваат и го оставаат назад во шаховската трка, претставници на една нова генерација.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Единствената вистинска придобивка во овој случај се состои, по мое мислење, во повторната егземплификација на сознанието дека не е можно да се мислат и репрезентираат тнр. национални вредности во културата по пат на уметничка или интелектуална продукција, а да не се падне назад во националистичкиот дискурс во културата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Цветот што прв ќе ороне, треба по секоја цена повторно да расцути, ама тоа е како новороденчето да го враќаш назад во утробата на мајката, како откорнатикот да го засадуваш во родината.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Така велел талмудот, сетики за луѓето кои пред да бидат смачкани не цутеле како цреши.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
— Само на селото никаков ќедер! — строго му заповеда бимбашијата и тргна пред аскерот, разделувајќи се со витолишкиот јузбашија, кој по истиот пат се врати назад во Витолиште и му ја соопшти пријатната новина на стариот мудур Арслан беј.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Убеден дека Андон не се враќа назад, го дупна коњот со мамузите, го стигна првиот и му се придружи на песната, која овој беше ја почнал уште од кладенецот на наугорништето, гледајќи назад во далечните мариовски планини: „Даглар, даглар, виран даглар Јузум ѓулер карбим алар. Пеште мали сред'м таша Јаз'ланлар ѓелер баша.“ *
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Бравос, бре Мариовци, — извикаа сите тројца и ги прибраа парите, а Крстета го одведе Бајракот кај Алимасковци да преденува, па вечер да го испратат назад во четата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Потоа дотераа еден „наивен" кираџија што носел ориз од Штип и Кочани, кој исто така не се вратил назад во одајата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сулочауш стана утредента и го викна коџабашијата: — Ајде, коџабаши, да одиме да покажам каде сет арамиите, да видиш и да закопаш, да не плашиш веќе од Толе Паша, — и тргнаа само двајцата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се зачуди Алекса кога во визбата го виде Јована Ѓуров, кој таа пролет се врати од Бугарија и се придружи кон Толевата чета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И на сите во одајата им стана јасно дека ќе го мрсат ортомчето, било јавно како Алекса, било тајно како Дончета, та еден ден излезе еден млад човек висок, со руса убава брадичка, пред сите со еден предлог: — Ќе нѐ каснат агите што ќе нѐ каснат; таа се виде, луѓе, ами ајде да побараме некое чаре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Зборот „manxome“ во оригиналот, чие „x“ носи богатство на нијанси, сугестии и асоцијации, во германскиот е бледо доловено со „manchsam“, кој, назад во англискиот би го превеле со „maniful“ („множно“).
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Со тоа го промени математичкото мислење така што направи одреден чекор назад во анализата на системите.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Есента не задоцни. Дојде дождлива, студена.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но што е сега ова што го вознемирува и ненадејно враќа назад во минатото?!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Фоте сепак го извлече на чунот, му ја откачи јадицата од устата и го фрли назад во езерото.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Баге помисли дека го враќаат назад во Идризово, за да се ослободи од затворот организирано.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мислите сè уште му беа далеку, десетина векови назад во времето. - Мене ме прашуваш? - рече. - Да.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Предзори ќе си ги оплакнат очите во морето и одново ќе се вратат назад во земја од големата земја да шетаат со тланикот од еден до друг крај на дворот.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Таа како да го канеше назад во оној сон од кој Јосиф штотуку беше вратен.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И потоа јас ќе одам назад во Америка, ќе земам таму чопер и со него ќе се вратам прв да слезам на Тумбица.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
После, во џандармеријата, некои ги испуштиле, и ги избркале назад во Македонија, некои ги затвориле, а тој, Видан, кого го сметале за Србин и предавник, од сите најмногу окркал, и ќотек и затвор.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
После, кога излегол од затвор, и кога била умрена мајка му, да не му се нашле да му помогнат Акиноските, којзнае дали и тој, како мајка му, не ќе оставел коски таму, во Белград.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А утрото, ко ти поминало пијанството, си размислил што може да те снајде за тоа што му си се фалел на Хаџи Ташку дека ќе му ја испееш песната и си му ја летнал назад во Потковицава.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Лазор, чувствува, сиот се смалува: тогаш кога бегаше од заптиите ни не се сети дека тие можат да пукаат, но откако стигна назад во Потковицата, со некое скришно делче на умот, постојано на тоа се пристеува дека ако пукаа заптиите засигурно плеќите ќе му ги наполнеа со куршуми.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тогаш си помисли дека можат врзан да го отераат на ујќумат и му ја летна, по другото сокаче, од кај сааткулата, од кај бавчанџиите, по Дабничка Река и покрај Данова Воденица и назад по Пазарџиски Пат стаса назад во Потковицава, што се вели како од праќа фрлен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Владиката сиот тресејќи се од страв, се симна на кулата, си ги собра своите, ги натоварија своите убиени на коњи и по Пазарџиски Пат, од кај Алилово, ја спраштија назад во Битола.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ја продаде куќата што му ја изгради ти и се врати назад во Тенеси.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И откако тој запишал, се вратиле коските назад во ковчежето и тоа засекогаш се затворило со таква сила што веќе никој не можел да го отвори, да го отпечати.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Какви и да се субверзивните задоволства во филмот, а сигурно ги има многу, нема човек што може да го обвини за политичка прогресивност. ‌Како што се забележувало многупати, Милдред Пирс не е само класична холивудска мелодрама, добар пример за „женски филм“ и ремек-дело на црната серија [филм ноар] од Ворнер брадерс (барем во кадрирањето).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој е и приказна сосема подобна за крајот на Втората светска војна, кога поради демобилизацијата на милиони американски мажи жените требало повторно да се припитомат и да се прераспоредат назад во домот од работното место, каде што биле повикани да ги пополнат работните места што привремено ги ослободиле мажите кои сега иделе да си ги вратат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сепак, оваа цензура, иако автоматска, обично не е многу брза и толку целосна за да нѐ спречи да ѕирнеме во разните настрани афекти што набрзина се туркаат назад во плакарот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“Мислам,” рече тој легнувајќи го романчето на стомак, “понекогаш дури посакувам да сум назад во градот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Го кренаа Пикник и го однесоа назад во камионот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Ќе се видиме момци,“ рече Ливајн. Успеа да најде превоз со еден Дајц што се враќаше назад во Роуч.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Одненадеж слушнало силни удари во својот корен, човекот со чекан удирал силно, кршејќи ја карпата на ситни парчиња, ситни како песок, прашинки што испарувале од жештината на сонцето, враќајќи се назад во космосот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Јас се повлеков назад во ходникот да не ме видат, но сепак до мене допреа нејзините зборови.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
И тргнавме. Одиме ние и одиме и некаде, ми се чини на половина пат, по неколку часови пешачење, нѐ фатија и назад во Браилово, во плевните.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Мислата влече назад во времето одминато што сал за миг се претвора во јаве, живнува празнината и ги разбудува спомените кои небаре врзани во синџир надоаѓаат, стегаат, гребат, толчат, гмечат, жежат и навејуваат тага.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
За среќа ѕвонеше. Се истргнав од нејзините раце и истрчав назад во класот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Точно ли е дека Христина, како што ми раскажаа, вашето девојче, било само во станот, во моментот на земјотресот и истрчувајќи на скалите, ризикувајќи да го загуби животот се втурнала назад во станот и бестрашно го спасила и своето двегодишно сестриче.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Избезумена, не чувствувајќи ги ударите на секакви работи што паѓаа врз мене, се стрчав назад во станот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Велеше: „На враќање од Виена, мојот прапрапрадедо не го одбрал патот на Виа Игнатија, туку скршнал кон Овче Поле за да навтаса кон Едрене, па да фати кон Кападокија, а оттаму по пат што допрва ќе го открива да се врати назад во тивките пространства на Инд.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се врати назад во ателјето Сликарот и во портретот на Непознатиот самиот побара некој знак со кој ќе ја отклучи тајната. Таков клуч не најде.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ги воскресна, ги оживеа и ги врати назад во Библијата, во благословената земја нивна, стокмена меѓу редовите на Светото писание, зашто на земјата немаше место за нив, зашто земјата им ја испоганиле лажните богоугодници, милениците на мракот и темнината.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сите што тргнаа да го испратат Сане до гробот, се вратија назад во градот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Потем со трчање се вратив назад во хотелската соба, ја заклучив вратата и легнав да се одморам, не давајќи им можност на мислата и на чувствата, да ме налазат како мравки од чии полазии ќе страдав и ќе боледував.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Лежерно ме смести во една од фотелјите, им одрецитира неколку ласцивни вица на трите поети во подем и ги испрати, развеселени, назад во скопската ноќ.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се враќам назад во мојот живот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И никако не можев да се вратам назад во сопствената кожа иако убаво ја гледав како стои збрчкана тука во автобусот на само еден мрзлив дофат на раката.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
На последната станица во Шутка, човекот само наплати две карти, (колку љубезно од него, нели?), и по едно четириесетина минути бевме назад во Карпош III. 76 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И бидејќи ништо разумно не можев да сторам, откако ми се развика кондуктерот и ме прогласи за шверцер, се свестив малку каде сум, платив нова карта и по четириесетина минути се вратив назад во гарсониерата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А кога го врати назад во собичката и кога виде дека ни сега не може да остане тука само со него, Змејко ја зеде пушката и просто истрча низ вратата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Бајонетот натакнат на пушката се наклонува час напред час назад во ритамот на чекорењето, одблеснува сонцето во него и стражарското лице, зажарено од залезот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се исплаши татко му и повторно се врати назад во Германија.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Со денови Полин се мачеше да ги фати, да ги врати назад во кафезот, но сè беше попусто; успеа да фати само неколку, а дугите се распрснаа која кај знаеше по куќите, по плевните, по дрвјата, решени да не се враќаат назад во кафезот, а некои ја фатија шумата и заживееја див живот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Не издржа, се врати назад во кујната од каде што, на наше огромно задоволство, секој ден ни носеше нешто за јадење - зденки, мали мармалатчиња, месни нарезоци, конзерви со сардина... а тоа за нас тогаш беше...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Спомени, назад во канија. Доцна. Навистина острица ја стружеше танката кора на заборавот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Френк ќе ја прифати. Ќе ѝ даде живот, можеби и љубов.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се сети како татко ѝ се довлечка назад во собата од болната и рече: – ’Италијански гадови! Баш сега најдоа!’
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Повеќе од веројатно е дека едноставно ќе заспијам. (Назад во материцата).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Би можел со саати да седам во овој неудобен стол. Веројатно така и ќе направам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Смеата го фрли назад во столот, кадешто веднаш испи уште една голтка, а професорот Фред ја искористи збунетоста на професорот Роберт.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Избезумени бегавме назад во домот, сè наоколу беше темница.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Постелата е блага сѐ уште, и опуштеноста; но од одговорноста сме помалку оддалечени, тоа тивко нѐ ужаснува, бидејќи чувствуваме дека не можеме да шмугнеме назад во оние имагинарни кулоари (о, во најудобните!).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Спомени, назад во канија. Доцна. Навистина острица ја стружеше тенката кора на заборавот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Светлината се лизгаше од левата на десната страна и пак се враќаше назад во согласност со ритамот на звукот што го произведуваше некаков спој на неонката над мене и ја распаруваше тишината удирајќи ме во темето со тежина на олово.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Назад во својот стан тој брзо помина покрај телекранот и седна повторно покрај масата, и понатаму триејќи си го вратот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да се знае и да не се знае, да бидеш свесен за целата вистина и да кажуваш внимателно исконструирани лаги, да имаш истовремено две мислења кои меѓусебно се исклучуваат, да знаеш дека се контрадикторни и да веруваш и во двете; да употребуваш логика против логиката; да ја отфрлаш моралноста и истовремено да полагаш право на неа, да веруваш дека демократијата е невозможна и дека Партијата е чувар на демократијата; да заборавиш сѐ што е потребно да се заборави, потоа сето тоа повторно да го вратиш назад во сеќавањето кога е потребно, а потоа брзо повторно да го заборавиш: и над сѐ, да го примениш истиот процес над самиот процес.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се сврте токму навреме за да ја види г-ѓа Парсонс како го вовлекува својот син назад во собата, додека момчето го ставаше чаталот во џебот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се врати назад во својот бокс, седна, го фрли парчето хартија немарно меѓу другите хартии на масата, ги стави очилата и го привлече говорпишувачот кон себе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие беа трупови што чекаа да бидат вратени назад во гробовите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Треба да бидам назад во деветнаесет и триесет.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го обзеде желба не толку да се оддалечи од Џулија, колку да се врати назад во кафеаната „Кај костенот“, која никогаш не му изгледала толку привлечна како во тој момент.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неговите подвизи постепено беа поместувани назад во времето, сѐ додека не допреа до чудесните четириесетти и триесетти години, во кои капиталистите, со нивните необични цилиндрични шапки сѐ уште се возеа низ улиците на Лондон во големи блескави автомобили или во коњски запреги со стаклени врати.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се врати назад во дневната соба и седна покрај една мала масичка што стоеше лево од телекранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон несвесно застана. За само две секунди, можеби, се најде назад во полузаборавениот свет на своето детство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Бројот на луѓето пак се смали. Оние од придружбата во едниот џип, сосе џипот вилус, си заминаа назад во градот, а другите тројца, го оставија оној друг џип лада кај куќата и тргнаа по мене.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Подоцна, тој пак замина назад во манастирот, но веќе со мајка му имаше редовно допишување.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сега, сосема будна, вратена во стварноста, уште еднаш се загледав по искршениот светло-темен простор наоколу, а потоа тргнав назад во куќата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Почнал да учи средно в град, но стално бегал назад во Долнец и недозавршил.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога се вратив назад во селово, почна да ме мачи тоа, и еден ден ѝ реков на мајка му на Методија.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Проучувајќи го, забележа дека таа појава се јавува под дејство на надворешни дразби: кога ќе чуе во сон дека реката му бучи, станува и оди на реката: влегува во неа да се капи; при допирот со водата, се буди, се исплашува и се враќа назад в кревет; понекогаш ќога ќе го чуе кучето да лае, станува, го одврзува и шета со него; кога чкрта прозорецот од ветер, му се чини дека е на лулашка и се ниша на креветот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Му вели да стане да се напие вода и да се врати назад во креветот продолжувајќи да спие.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Скокаше од креветот, излегуваше низ вратата од спалната, стрчнуваа другарите, го будеа, го расонуваа и пак го враќаа назад во креветот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тој како да се созеде, погледна каде се наоѓа и се врати назад во клупата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Вѕирајќи се низ прозорците надвор, следејќи ги промените во природата, гаснењето и обновувањето, на Мил мислите му шетаат многу назад во времето пред неколку милијарди години кога земјата била пуста безживотна планета: ги гледа во мислите вулканите кои исфрлуваат лава на сите страни распрскувајќи ја како огномет, како некое славје, како некоја радост што таа вжарена магма започнува да ја создава првата жива клетка, првата жива материја на земјата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Назад во прекрасната и една–единствена мајка–Македонија.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
На тој начин нема да паднеме назад во националните идентитети, етничките групи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- Не ме вика да одам назад во болницата.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
19 Спаиите како спаии, не се вјасаа многу. Тие дојдоа и фатија ќатипи, ги испишаа снопјето и си отидоа назад во Прилеп, да ги чекаат селаните со понуда за откуп.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Како дете на сиромашни родители, Стале, ергенче веќе на седум осумнаесет години, почна да оди аргатин по Солунско Поле; слезе долу во Кесендра и Метуите и подработи неколку лета на светогорските чифлизи — жниеше, вршеше и се враќаше назад во Мариово да ги пасе селските свињи или говеда преку зимата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Бугарите ја изгубија битката и Ѓурлуковци се вратија со своите чети назад во Бугарија, a Јована го оставија да го подига духот кај „македонскија б'лгарин".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
– Од два-три дена, најмногу пет, повеќе без вода не можат да живеат, па камили да се сторат – и се вратија назад во Старавина да го чекаат дејството од денешното лукавство, оставајќи тројца од војниците да стражарат да не ја пушти некој водата по каналот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– Туку, ајде доста – се обрна кон забитот и беговите – терајте ги во апсаната и само по еднаш леб и вода на ден – и се врати назад во својата канцеларија со Јунуса, Рифата и буљукбашијата да ги распраша понатака како ги совлада, како толку бргу, кој им помогна и друго.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Многумина од бунтовниците, гледајќи дека куршумите фрчат во портата, се стасаа назад во тврдината, оттаму ги испразнија своите пушки и очаени се разбегаа по кулите и зградите да се кријат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Сигурна е дека Дине не тргна по нив, дека со двете жени и дечињата останаа таму, како да зауши како се пикаат пак назад во вагонот, ама Борис Биџов секако беше во колоната.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Додека ги враќаа пљачките назад во вагонот, колоната се губи на кај бавчите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тука, пред сите, му вели таа во себе, се заколнувам дека нема да те заборавам на оваа тумба, кога ќе се враќам назад во Македонијата, ќе те земам со себе.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Пелагија клечеше крај неговата глава, го оплакуваше во себе, без глас и без солзи, оплакување што повеќе беше монолог отколку дијалог, всушност не кревајќи ја главата, чувствувајќи со снагата и слушајќи со ушите што се случува во одајата, кој доаѓа и кој заминува, таа му вели на старецот и се надева дека немите зборови што ги пушта во отворените очи во кои сега светот е сведен на таванот, дека незнајно како тие стигнуваат и до оној дел на старецот што уште не е заминат, а и до неговата дебела половина, до бабата Петра, која во мигот го слуша ритмичното вртење на тркалата од возот Ти дедо Костадине ја сврши најдобрата работа така да знаеш ги откорна бегалците од овој батак и ги упати назад во коренот во здивот на дедовците не е важно што ти и јас остануваме тука така ни е пишано зар не така ни било чкртнато да останеме во проклетава рамница за да бидеме дира на нашето талкање оти колку сакаш кажувај му некому дека си бил таму и таму си проживеал тоа и тоа ако не оставиш потврда за тоа како што направи сега ти кога ги напади сите во брегчињата и ритчињата на Македонија а ти остана тука каде што не сакаше да останеш за што јас живата и осрамотената ти сум бескрајно благодарна што ќе бидеме заедно ти во меката кална утроба на земјата јас земјосана калосана врз земјата со тоа што знам дека ти уште сега јуриш да го стигниш возот за да бидиш заедно со твојата благородна баба Петра и внучињата додека твоите коски ќе бидат тука додека еден ден не заминат со мене и не тагувај нема в земји да те положам додека не најдам такво место какво што бараше ти биди спокоен смири си ја душата пушти ја да ѝ биде поткрепа и надеж на баба Петра а ти како што гледаш не си сам не оти јас ти седам над глава туку ако смогнеш сили да ја свртиш главата ќе видиш дека одајката ваша никогаш не била пополна со луѓе отколку сега оти тука се сите што те сакаа ама и оние што те колнеа кога се затвори во вагонот Папокот Корнулов за кои не се знае уште колку ќе останат тука оти се шушка како некои вагони на товарниот колосек се полнат со секакви шејови тука е и Друже Србине кој се радува што не си замина со другите мисли дека барем овие што не се заминати ќе останат со тебе и да знаеш мислам дека е во право зашто еве јас ќе бидам тука Танаско децава школнициве цела година ќе се ловат по широкиве и празни улици! сака да го продолжува својот монолог ама одајчето е полно со тела и врева и таа не си ги слуша мислените зборови, мислата ѝ ја запираат, ѝ ја раскинуваат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Гледа во рачниот часовник Екстра Специал Дигитроник: - Извинете ме, задоцнив 17 секунди и 1 десетинка, („Овој не го примаат назад во манастир.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Не се пресели туку живееше на двете места – главно: зиме во Битола, а рано на пролет, беше назад во селото.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Помина неколку дена во опасна неизвесност иако веруваше дека со сила ќе го вратат назад во Југославија.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кружното планетарно патување на јагулите низ водените патишта, поделено на повеќе генерации, ја означуваше природната парадигма која Татко сакаше да ја примени во толкувањето на кружното движење на семејството од патот од Езерото, преку реката и морето, до океанот и назад во времето кога се вестеше на Балканот сталинистичкиот комунизам.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Во неделите војниците во групи одеа дури далеку некаде назад во шумата, кај некое изворче, правеа прошетки и до манастирот горе во долот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Ду лугст! Форверц!** - извика вториот војник, го удри со клоца Трајчета и го потера назад во Струга.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Берберот си го собира приборот и си оди и тој.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Голем број од оргијање изморени тела, ќетргнат назад во своите дупки.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
А неговите деца трчаа по ледините и низ фармите, го испуштаа конецот во небо, викајќи и сопнувајќи се, додека Брунила стоеше назад во дворот, мавташе и се смееше, гледајќи што се случува.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Им реков, и тоа двапати.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Каталавес! Сказмос!24 Пали го моторот и вози назад во Елбасан.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Му мавна со раката и се врати назад во шаторот.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Кога стадото замечтано од ливадата зачудено ќе ме погледне а малото овчарче ми мавне со раката Таго на детството напуштено Тоа ти ме викаш назад во своите сонливи длабочини.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Избегав назад во собата уште пред тетка ми да забележи дека сум ја видел.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И навистина - сум имал право. Супата беше ѓаволски вкусна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Педесетина чекори напред и толку назад во мракот одмерува Циљка. Натаму има други.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ќе заминеме заедно назад во Германија.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Потоа, поригорозните готови производи се враќаат назад во психологијата за експериментално да се испитаат и понатаму да се елаборираат во светлината на теоретски релевантните податоци, на пример, некои од новите компјутерски модели во истражувањето на перцепцијата. okno.mk | Margina #3 [1994] 99
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Го ставив тој код на менингитис назад во твојата торба и легнав до тебе.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ја ставив дискетата назад во твојата чанта.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Седнавме покрај една капина и мислевме дека сме се скриле.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во тоа време Мане Шнајдерот од Кавадарци назад во селото го повлече татко му и активно почнавме да работиме за движењето.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој ја извади порцијата со мед, но тогаш во грмушките паднаа дваесетина зрна, па тој ја врати порцијата назад во торбата и почнавме да бегаме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ама, вистински би се препалил да го знаеше и ова: илјада и петстотини јаничари беа пуштени по Румелија и тие требаше да испофаќаат и донесат назад во Турција уште двапати по толку млади робови на околу петнаесет години, што ќе ги држат после под строг надзор уште шест години, додека да станат јаки, скромни и послушни.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но, кога кожата на Атиџе се смири, го повлече црвенилото и под наборот го подаде младиот и тенок слој на голуждраво птиче, па кога Атиџе ги поврати своите стари навики, одејќи со придружбата секој вторник на капење во Чифте-амамот, а бегот него штедро го награди и го испрати назад во Блатието - тој секој вторник, зиме и лете, напролет и наесен, дојден во градот како пијан, се гледаше себеси како цупка пред амамот, чекајќи таа да се појави и само малку да го потргне фереџето, божем ветер го сторил тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Во моето детство беше еден часот по полноќ и мене никој не ми велеше да си легнам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не е лоша мајка ми – му велам на Игбал, кој ме чека во дворот на куќата, подготвен да полетаме и да ме врати назад во моето детство.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)