насекаде (прил.) - во (предл.)

„Интересно е колку владите, не само тука, туку насекаде во светот, се неспособни да ги запрат луѓето отворено да користат огромни количини недозволени дроги“, вели тој.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Наскоро, се смее Сандерс, оние што не пробале ќе бидат девијантните, статистички кажано.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Не минаа ни три дни, а недостигот од козјо млеко беше очигледен: образите на децата веќе беа бледи зашто млекото од козите беше главната, ако не единствената храна на многу семејства во Козар маало, во градот, насекаде во пасивната сиромашна јужна република, која мораше веднаш, небаре по наредба да доживее брз индустриски развој.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Разбрана на овој начин меморијата може да се открие насекаде во природата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Сега им припаѓа на банките кои го финансираа, но наскоро повторно ќе се прикажува насекаде во светот и, во Америка, најверојатно на телевизиските канали.”
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Со самото тоа, сите вредности беа поместени.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Хаосот го затекнуваме насекаде во природата, понекогаш и во отчукувањата на човечкото срце.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Скиташе насекаде во спортска облека и дури на трицикл...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
ТУТУН (TOBACCO) Форма: сушени листови од растение кое вирее насекаде во светот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сметаме дека ќе биде интересно за вашите читатели ако им ги соопштиме имињата на оние бугарски претставители кои по 450 години на 15 март 1871 г. се собраа во престолнината на некогашната византиска слава и величие за братски да се посоветуваат како да си ја уредат својата црква на која до пред десетина години ѝ се закануваше опасност да стане плен на фанариотите; таа и денес од нив страда насекаде во несреќна Македонија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Оваа реплика се повторуваше насекаде во текот на патувањето.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Пуштил конци насекаде во светот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Така, послужила како делотворно средство за машка геј-идентификација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сигурно и Фелоус со исто толку драго срце би изоставил таков свет од својата замислена заедница на геј-мажи колку што и на овие би им олеснило што ќе се спасат од неа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Слично така, тешко е да се види како тоа Стоун буч блуз, силниот трансродов роман за работничката класа од Лезли Фајнберг, објавен во 1993 г., речиси четвртина век по стоунволските немири, би можел да се смета за „класика“ во истата смисла во која Џуди Гарланд се смета за класика.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што за Фелоус и понатаму е толку чудно, во секој случај, е што мажествениот, родово нормативен стил што го зазеле и што го застапуваат застапниците на „г0ј-идентитетот“ јасно допира значителен број момци кои, сакале-нејќеле, спаѓаат во категоријата геј, дури и според дефиниција на самиот Фелоус, но кои се оградуваат од секаква и од секоја родова нетипичност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Геј-родеата се исклучително популарни настани насекаде во Америка“, забележува Џон Клам и додава: „Камо да слушав повеќе иронија од луѓето што одат на нив“.351 Иронијата, меѓутоа, е последното што треба да го очекувате од обожавателите на Планината Броукбек.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Романот на Фајнберг е класика и битно влијаел врз читателите насекаде во светот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Проблемот на Фелоус и на неговиот есенцијалистички, третополов модел на гејството е што мажите што тврдат дека се препознаваат во маскулинистичката дефиниција на хомосексуалноста едвај претставуваат некаква ситна група на работ.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не е тоа проблем на релативната вредност или важност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За многумина станало јасно дека пожарот на “Гвадалкивир“ не бил случаен, туку бил дело на една координирана акција на револуционерните комитети што ги имало насекаде во Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тој нивни опуртунизам доаѓал до израз насекаде во нивната дејност.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гледала во празното, му поставувала прашања на празното, му давала одговори на празното; насекаде во тоа отсуство околу неа бил присутен Макс.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас знаев дека борбата на Добрата Душичка против бесмислата со помош на најбесмисленото нешто – разговорот со празното - значеше да ѝ се даде смисла на бесмислата; светот отсекогаш бил полн со луѓе кои се гледаат очи в очи и водат празни разговори.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Што било насекаде во Европа, може да биде и кај нас, во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Таа своја ангажираност вести дека проблемот е проблем насекаде во светот, тој интерес има ѕвездени треперења, траги за една трета димензија на пораката произлезена од песните.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Децата тогаш одред избезумуваа, гледате како поштукнати бегаат, се кријат како глувци насекаде во домот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Камилски ја застапува тезата на австрискиот психоаналитичар А. Адлер дека улогата на семејството насекаде во светот, на Балканот посебно, е пресудна во одредувањето на однесувањето на поединецот во текот на целиот живот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој беше насекаде во исто време: туркаше, влечеше, стругаше, ковеше, импровизираше, бодрејќи ги патем со другарски шеги сите и испуштајќи од секое делче на своето тело изобилство од кисела пот како од непресушен извор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Насекаде во исто време работата полека стивнуваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Едноставно стана познато, ненадејно и насекаде во исто време, дека непријател е Истазија, а не Евразија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Славата негова царува насекаде во секоја нишка, во секој здив и одблесокот му е мал.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Гласот � беше како птица, мавташе со крилјата, беше насекаде во ноќта, малечки одеци... 122 Margina #21 [1995] | okno.mk Сите луѓе си беа поминале, сите што се враќаа од работа, скалите беа празни...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Бевме сами со „no fear”...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
На мојата забелешка на панегиричниот говор на еден од домаќините за Сталин, дека со него како и насекаде во светот е завршено засекогаш, се најдов во монструозна стапица на режимот, чии димензии ми стануваа јасни дури во Атеистичкиот музеј во Скадар, во кој се најдов како во десеттиот круг на Дантеовиот пекол, овојпат поместен на земјата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)