наскоро (прил.) - ќе (чест.)

Научниците тогаш го усвоија ставот дека луцидните спијачи можат свесно да ја менуваат содржината на својот сон.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Машината за луцидно сонување користи топлинска, назална проба за мерење на температурата и дишењето, и наскоро ќе се појави на пазарот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Пишувајќи го писмото, не сетив дека се приквечерило. Наскоро ќе се смрачи.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Се зборува дека наскоро ќе нѐ собираат нас Евреите и дека ќе нѐ однесат некаде, на пат за кој никој не знае ништо”.  „Тоа се глупости, народот денес сешто зборува”, рече мајка ми со слична решителност.  „Можно е”, одговори по подолга пауза таткото на Рашела.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа стапка веројатно и понатаму ќе расте, едноставно затоа што е во пораст, и јас се осмелувам да кажам дека наскоро ќе ја достигне точката од сто проценти.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Опушти се, се присилуваше себе си, наскоро ќе дознаеме колку е саатот.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Треска“ наскоро ќе почне да произведува мебел од полиуретан, еден вид специјална материја која се добива по хемиски пат, а која, со специјални машини, се лее во тврда и мека маса.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Смејте се, смејте се вие жени… Наскоро ќе плачете врз нашите незнајни гробови!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
СЛУГАТА: Токму за тоа сакав нешто да ти кажам. Не знам дали наскоро ќе се земеме.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
МАНОИЛ: Тоа значи дека бурата наскоро ќе започне… Одете си, одете си, ве молам!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Му здодеа веќе уште од првиот мрак да сражари околу куќата, а и ветриштето што како бесно налетува и кине ветки по дрвјата, завивајќи како чакал, го тера да се пикне внатре, препуштајќи му ја стражата на кучето, врзано крај портата, како и на зората што наскоро ќе треба да стигне.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
8. Она што во преминов ќе го сонуваат, ... овој терминално разигран пар, кога наскоро ќе заспијат, ќе биде прескокнато: секвенците од соништа се строго забранети во нивниот дом, па и ако е тоа само изнајмена соба на некој карипски или флоридски остров, најнов и последен во среќно протегнатата низа низ со работа исполнетите децении на нивните споени животни приказни.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Можеби тоа наскоро ќе го дознаете.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Наскоро ќе се испишува поинаку: со соништата, исповедите, романите, мелодрамите.”
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Наскоро ќе бидам стар. И најпосле ќе биде свршено.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Знаев дека наскоро ќе се лизнам и паднам, знаев дека моите црни чевли што ги купив за вечерта на Еди Бакс ќе ме предадат и ќе ме однесат доле, во Најт Таун.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Откаде тоа? Оттаму што Swatch е навистина уметност, производ на нашето време.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Она што навистина ми пречеше се телевизијата и радиото кои ги програмираа луѓето да бидат тажни. (...) Неколку месеци подоцна дознав дека зградата на компанијата за куки и јажиња ќе биде раселена, па затоа во ноември најдов друго поткровје каде Џерард и јас ја пренесов­ме целата опрема - платното, боите, четките, ситата, работните плочи, радиото, крпите, сѐ - во новиот простор кој наскоро ќе стане Фектори. (...) Фектори беше голема околу 20х30 метри и имаше прозорци свртени кон југ.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тие собири се мошне добро посетени - иако манифестаци­ јата е од полузатворен тип, редовно има меѓу 5 000 и 7 000 посетители.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како што наскоро ќе патуваме на Месечината и на другите планети и при телефонски разговор ќе се гледаме еден со друг, така човекот со својата свест ќе го прави тоа што го прави со својата коса: не тоа што таа го сака, туку она што тој го сака.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ми беше мило што Кенеди беше претседател; беше симпатичен, млад, паметен - но не ми значеше многу што е мртов.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Денес слушаме за биохемиските експерименти во кои се користи amanita mus- caria или други халуциногени печурки, или дроги синтетизирани по нивен пример - за експериментите во кои професорите, студентите и криминалците стануваат привремени шизофреничари, понекогаш заради ново искуство, другпат за чисто научни цели.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Задниот дел од поткровјето постепено стануваше Билиева област. (Били беше еден од првите Фектори- момци).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Можеби некој подрзок наскоро ќе рече дека најдобрите уметнички дела кон крајот на дваесетиов век се производи каде што е видлив спојот меѓу убавината, имагинацијата и врвната технологија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога ќе го споменам своето интересирање за печурките, повеќето луѓе веднаш ме прашуваат дали сум имал некакви халуцинации.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За тоа време, скриена од светот Горда го родила детето и го оставила да го чуваат јабанџии, ветувајќи им дека наскоро ќе се врати да си го земе.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Наскоро ќе добијам и нов пасош.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Една од најпровокативните личности на светската интелектуална сцена, за почеток ја имате во Маргина (почнуваме со едно многу пикантно делче од “Прозирноста на злото” кое на многумина ќе им ја подигне температурата; потоа, во избор и во фин, мек превод на Деспина Ангеловска следува спуштање со Кул Меморис; третиот есеј е од трета книга, “Симулации и симулакруми”, и веќе, во скратена форма, пред неколку години, беше објавен во “Студентски збор”, со уредничка ограда дека тоа што таму го пишува не се однесува на нашиот универзитет; го објавуваме пак поради слатката можност да речеме дека токму се однесува на нашиот беден универзитет); во следниот број (можеби!) тематот за Бодријар продолжува, а доколку имаме среќа, наскоро ќе бидат и неговите први книги на македонски...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Да, ене ја, се зададе и лисицата. Се озабила, се разбеснала, трча по зајачето и сигурно наскоро ќе го фати.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Виде дека таа сака тој да ѝ се радува на телото и пак го врати погледот на нејзиното торзо. Ѝ ги пушти рацете под мишките и потем повлекувајќи ги нагоре ѝ ги соголе рамената, по што тргна во милување на кое наскоро ќе му се придружат неговите усни и целиот тој, исто така гол, преплетен со неа и во неа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во сета оваа игра што тој внимателно и продлабочено ја откриваше и ја анализираше се откри едно правило: како што некоја од споменатите појави ќе станеше видлива, така таа се повлекуваше или ѝ тстапуваше место на новата што наскоро ќе биде воочена.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но зашто и покрај толкуте акања низ гората и полето потерџиите не му влегоа во трагот, го баталија, уверени и уверувајќи го султанот во Цариград дека наскоро ќе му ја испратат главата Владимирова.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Може и од друг материјал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Особено не сега, кога веќе сериозно размислувам дека наскоро ќе треба да заминам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А и нови потреби ќе се јават. Еднаш, кога се уште му пееше петлето на Боге од Бањи, лично му реков: зар мора мртовечките сандаци да се прават само од штици.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во нашево ново време ќе завладеат и нови техники.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Ќе дојде некогаш и тој ден кога ќе морам да ја слушнам својата желба!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се однесува до ковчезите за сахрани, јас најсериозно сметам дека им минува времето. Наскоро ќе се најдат на отпад.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Па види ги домативе! Наскоро ќе почнат да се зголемуват.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Френк се надеваше дека тоа е само еден период низ кој минува брат му и дека наскоро ќе го преболи тоа и ќе си ја врати поранешната трезвеност.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И ние самите можеби наскоро ќе согледаме дека овие вредности се илузија.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Логотетот се разведри; му се виде таа забелешка добра, па почна да му расправа на Филозофот дека отец Стефан успеал да сочини писмо едноставно, со кое наскоро ќе пишува целото царство.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Останав тука, со нив, и не се спротивставив, иако знаев дека кој рамнодушно гледа на злото, наскоро ќе почне на него да гледа со задоволство.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Дали некој наскоро ќе има трпение да го прелистува кој знае кој по број том на Енциклопедија Британика барајќи ја одредницата која му е потребна, па потоа следната која е во некаква врска со она што му е неопходно, доколку со притискање на копче обете ќе може да ги добие паралелно на екранот, или сукцесивно повеќе од нив, па и измешано.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Синовите ми работат во Италија и со парите што таму ги печалат во Драч си купивме голем стан и таму наскоро ќе се селиме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Знаеш ли колку е голема маката кога на порта ќе ставиш катанец без надеж дека наскоро ќе го тргнеш?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Некаде крај големата водена површина се наѕира град, таму е остатокот на светот, таму се другите, а Меланхолијата е издвоена овде, сама.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Помислував на неа тие денови, кога на улиците гледав мајки како ги гушкаат своите синови кои во колони се враќаа од фронтот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Со ист сјај како белките на очите проблеснува и морето во заднината, а на небото е кометата со својот чудесен блесок, која наскоро ќе исчезне од небото на Меланхолијата, за одново да потоне во мрак нејзиниот свет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Има луѓе кое своето Јас потполно го заменуваат со некое друго Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А потоа, по малку белина, со сосема поинаков ракопис, стоеја развлечени букви; сигурно биле запишани кога почувствувала како полека тоне во нешто што наликува на сон: „Биди цврста, како и секогаш“.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Настаните од стварноста и од нивната фантазмагорија се судираат и се кршат едни со други, а тие се обидуваат да ја докажат својата не-стварност: еден работник во поштата е уверен дека ќерка му не патува да се сретне со вереникот во соседниот град, туку засекогаш заминува на некој далечен остров; една кројачка го фрла тукушто прочитаното писмо на сестра си, во кое таа ѝ кажува дека сака да ја види, а оваа жена е уверена дека сестра ѝ ѝ соопштува дека татко им, кој умрел многу години пред тоа, наскоро ќе ја посети; еден студент, додека гледа во книгата пред себе, во мислите ги превртува животните стории на своите колеги и професорите – настани кои тие никогаш не би ни помислиле дека некогаш би можеле да им се случат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На крајот од војната, кога за време на една од семејните средби во неговиот дом, Зигмунд ја прочита на глас тукушто пристигнатата телеграма дека неговите синови наскоро ќе се вратат од фронтот, помислив на Роза, но не се осмелив да ја погледнам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ракописот беше спокоен, како со него да беше испишана едноставна порака, известување дека излегла од дома, и наскоро ќе се врати.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
По сѐ изгледа, наскоро ќе им се приклучат и некои од лидерите на Организацијата.“
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И добро ми оди. Наскоро ќе можам самата да склопам реченица.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Замина сам надевајќи се дека дедо му наскоро ќе оздрави или ќе умре, па тогаш ќе си ја земе фамилијата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Уште од првите денови по заминувањето, Тасе постојано праќаше писма и прашуваше што е со дедо му; жив ли е.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тоа што го работам наскоро ќе се види и не патам од потреба за комплименти. - Му одврати Ивона.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сатурн се почувствува смртно повреден. – Тоа е типична реакција – го утеши раководителот. – Наскоро ќе помине. Но, не помина никогаш.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Додека сестра ми на сина си, моето кумче, веднаш му купи лоз, јас сега главно се занимавам со тоа што со часови си го напрегам мозокот, размислувајќи кој од оваа генерација, која, еве расте, ќе тргне по моите стапки, кој од овие бесни, убави деца што ги изнародија браќа ми и сестри ми, ќе биде црната овца на следната генерација?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Очигледно, очекуваа дека наскоро ќе умрам или дека ќе станам жртва на некаква несреќа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Никогаш веќе ништо не се слушна за него, освен дека повторно се оженил и дека се вратил во својата земја.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во алхемиската традиција токму на свадбениот одар се извршува coniunctio oppositorum на парот Брат/Сестра (Крал и Кралица), и како таков тој му е сличен на алхемичарскиот сад во кој се слави свадбата меѓу Сонцето и Месечината.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Еден млад и “надежен” глумец, Клинт Дејер, доаѓа и ме прашува дали сум Џејмс Кристофер.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Наскоро ќе настапува во некој филм ”Where Have All the Good Man Gone”. Никогаш чул.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Квадратурата на кругот е една од најчестите алегории за освојување на вештината. Basillius Walentinus, алхемичарот од 17 век, ги поврзува квадратот, кругот и креветот за да ја изрази следнава идеја: „Креветот на Мајката кој до скоро беше квадрат / Наскоро ќе стане Кружен.“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Кога ќе дојдеше Богдан кај неа, веднаш го отвараше радиото да слуша вести, да види дали уште трае војната и дали наскоро ќе заврши за да му се отворат патиштата да се врати дома в село.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Чувството на посебност коешто се воздигнува во народњачките „појачки“ академски кругови и цивка на онаа една жица на фолклорните поети ги задуши сите причини на разумот, а наскоро ќе нѐ остави и на крајот на сите оние причини поради коишто нашиот Тесла на светот му ја подари расветната сфера.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Бидејќи, доколку не ѝ се спротивставиме на таа последна сила на патријархалниот давител, сите наскоро ќе бидеме обеснажени.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Мора да лежи, да одмара и да се надеваме дека наскоро ќе закрепни.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Други времиња, други луѓе. Новиот Сојузен го променил некогашниот распоред на кабинетот. Не ја забележувам сликата на Тито...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во очекување на Сојузниот ми се наложуваа генерални размисли за мојата мисија, за балканската историја, за натамошните искушенија во животот во мојата нова татковина која наскоро ќе исчезне.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мила, утре завршува нашата мисија, наскоро ќе ги утврдиме, односно прогласиме стоте (без)опасни османизми со мојот пријател.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Песната го храбреше, му го зајакнуваше моралот со помислата дека не е сам, наскоро ќе пеат сите со него.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По моето утрешно реферирање, ќе ни преостанат заемките од гастрономијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во хаосот на мисли кои му ја наполнија главата, од тоа што ќе биде со неговите родители па до тоа дека наскоро ќе ја облече логорошката униформа на НОВ ЧОВЕК , на Александар едно му се разбистри – не по своја волја стана дел од отпорот против генералот Стојан. ***
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На пример, според „ Тајмс“ од седумнаесетти март произлегуваше дека Големиот Брат, во својот говор од претходниот ден, претскажал дека фронтот во Јужна Индија ќе остане мирен, но дека наскоро ќе почне евразиска офанзива во Северна Африка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сега, меѓутоа, концептот за човековото братство почна да бидува напаѓан од луѓе кои сѐ уште не беа на власт, но кои се надеваа дека наскоро ќе бидат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако не стоиме блиску, тогаш наскоро ќе купуваме хардвер и софтвер кај нив и ќе плаќаме лиценца. И Дали постојат начелни ограничувања заради постоечката технологија?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ние сѐ уште не сме медиски писмени, но наскоро ќе бидеме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сега, штом знаеш дека те чека Карл, верувам наскоро ќе нè викнеш да те земеме - рече сестра ѝ.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ја прегрна и замина, оставајќи ја Марија кај лекарот. - Наскоро ќе дојдеме со сестра ти, - пак ѝ повтори, за да ѝ ја олесни разделбата. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Изминуваше шестиот месец од бременоста, кога Хелвиг ѝ рече: - Марија, ние наскоро ќе одиме кај моите. Кај мајка ми и татко ми.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но доколку сте ловец што знае да намириса трага, доколку мимикриски се скриете и трпеливо чекате, наскоро ќе ги здогледате припадниците на раскошната пердјуевска фауна како претпазливо излегуваат од своите дувла.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Наскоро ќе почнеме со пробивање на фронтот... Чекај ме... Не мажи се... Твој Наќо“.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Од бучавата смогот сѐ повеќе се развласува, се протега и се раскостува, се шири, авторот забележува дека смогот почнува и да се крева, ене го веќе кренат над училиштето „Кочо Рацин“ и наскоро ќе ја зафати и неговата куќа што тој одовде не ја гледа, само по тамина знае каде е.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Знаев дека началникот на кадровско но и шефот на книговодството кои наскоро ќе заминат во пензија беа пројавиле желба сликава на Неткова да им биде тој пензионерски подарок.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Верувам дека токму поради тој превез од познатото лице наскоро ќе ми се насмевнува непознат туѓинец).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Па сепак, не можев а да не заклучам дека Виктор е гласник на времето што веројатно еднаш можеби и наскоро ќе се сопина од насмевката на својата пренадувана надмоќ, како онаа божем голема вода што ќе се истури од единствениот залутан облак над жедното поле а потоа, откако ќе се најде на земјата, ќе открие дека е сосема мала, па ќе мора кутрата повторно да учи да оди и притоа ќе се сопина од секоја пенушка што ќе ѝ се испречи на патот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Наскоро ќе биде“, рече тој. Кимна; не мораше да гледа во часовникот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Па, не можам сега да престанам. Наскоро ќе дојде мигот. Ќе бидам добра, прости ми.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Март е, студено е. Наскоро ќе врне и ќе грми“ рече вујко Ејнар.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Пандо го погали по глава и рече: - Не, синко, ништо не си ни раскажал...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој почна да се нервира и верувам дека наскоро ќе ме испади, и тоа со лоша карактеристика.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ни рекоа дека наскоро ќе почнеме и да пишваме и дека на секј ќе ни дадат по половина молив и по една тетратка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ти си веќе здрав и наскоро ќе се вратиш на фронт. Носи ја со здравје...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Ајде, де?! - Го видов од камионот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Дали се прашувавте дали наскоро ќе се врати И дали ќе ја доведе со себе својата сенка и дали песот ќе го врзи за нечија насмевка или за трнот на кој цути непозната реч?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ако се случило тоа ќе го повикала да живее со нив.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дали поверувавте дека зимата треба да ги охрабри оние што ги одмина летото оние чија тиха ѕвезда упорно ја следи својата патека?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Во претходното писмо од Белград му наговестила оти наскоро ќе се мажи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дали го прашавте што памети а што заборавил?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кој од следните луѓе од оваа можност би направил стварност (музика која наскоро ќе ја чуеме било да сме во Токио, Њујорк, Берлин или Бомбај)? Јориаки Мацудиара? Јуџи Такахаши? Џоџи Јуаса? Тору Такемицу? Такехиса Косуги? Тоши Ичијанаги? Тоши Ичијанаги.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
За разлика од доаѓањето, неговите заминувања се бавни; како да навестува: наскоро ќе си одам.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Телото наскоро ќе се протне низ вратата на вечноста но душата е можеби жива и можеби е меѓу нас и можеби нечујно кива во облаците од темјан.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Се упатуваме со внукот кон Свети Наум.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ја прегрнав силно, колку за сите години кои н разделија. & ветив дека наскоро ќе дојдам во Корча, да ја видам!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Завршувајќи го протестното писмо, членовите на Македонско-американскиот народен сојуз се надевале дека "на грчкиот народ наскоро ќе му биде овозможено да создава вистинска демократија и остварување на целосни права на Македонците во Грција".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Интерес предизвикала и репортажата објавена од американскиот новинар Морис Вестерн, еден од првите што пристигнале во Македонија непосредно по ослободувањето.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нема никаков споменик, но наскоро ќе поставам некакво обележје.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Горештината опаѓа и наскоро ќе зароси роса, а дотогаш не се свртyвај и не ги слушај истрелите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мирно и не зборувај таму! Мирно! Не знаете да застанете мирно? Ќе научите, наскоро ќе научите!...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Стрпи се драга моја мајко, наскоро ќе се најдам во твоите прегратки...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сега, кога ние влеговме и застанавме на вратата, небаре влегуваме во мечкина дупка, Петре ги тргна бљудот и плочата од скутот, ги навали до ѕидот кај што ги држеше неколкуте книги и едно шише со муреќе направено од базовички и по него закачено едно орлово перо какви што и ние наскоро ќе имаме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
(Се прибира.) Наскоро ќе биде војна. Работите ќе се расчистат.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
И кога веќе бев сигурен дека ќе се слизнам во водата и дека со мене наскоро ќе се гости страшната ѕверка, забележав дека со голема брзина се приближува еден чамец во кој имаше четворица ловци на крокодили.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Му рековме и тој ѝ вети дека наскоро ќе ја доведе. Тоа и го стори.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Турците, кои избегнуваат алкохол, ги прифатиле со радост овие семиња и ги приготвуваат во најсвечени седенки, но тој смета, кашлајќи забележа дубровчанецот, тој смета дека оваа пијачка наскоро ќе се служи и по ановите и по меаните, а особено меѓу оние што се нарекуваат поети и кои главно, и во неговиот Дубровник, ноќе ги пишуваат одите на своите љубени, и како месечари ланѕаат на месечина, пијани од љубов и изветреаност.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Или зашто џамијата одамна почна да му се гради и наскоро ќе беше готова, а нему во сон му се чинеше дека ги слуша клетвите на каурите, или прекорите на Влаинката и стариот Тајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Што е тоа, наскоро ќе видат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Голем тркач е тој, постојано нешто прави, некаде оди, некои успеси постигнува, и мене што друго ми преостанува освен да се вклучам во трката?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Брат ми сè уште ми води во градови и земји, ама ме теши тоа што е пет години постар од мене и што веројатно, како сум тргнала, наскоро ќе го стигнам и ќе се израмниме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Немам – рече Игбал – но наскоро ќе ти стане јасно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Заслужува успех. Ѝ посакав многу среќа во кариерата и ѝ реков дека сум сигурна оти наскоро ќе ја гледам на телевизија. Навистина, тоа и се случи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)