најмногу (прил.) - плаче (гл.)

Навечер, пред да заспие, бидејќи тогаш најмногу плачеше ѝ раскажував приказни наместо мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Некои од управата и од оние што постојано се “шинати” во колкот, во шиперот или вратот и болните од офтика кои најмногу кашлаат кога се појавува некој од началството, му се потсмеваат на Пандо гробарот затоа што по секој закоп тој најмногу плаче.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)