ненадеен (прил.) - тој (зам.)

Веднаш кога навлеговме во градините, ненадејно тој застана и со рака ми покажа кон сонцето што зајдуваше, рече: - Ене, таа е таму, водата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)