непосредно (прил.) - да (сврз.)

Состојбата на духот во која настануваат идеалните урбани слики, урбаофилијата, трае, но веќе не може непосредно да се изрази како „урбана идила“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Сега композиторите можат непосредно да создаваат музика, без помош на изведувачот- посредник.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
А штом е така, комитетите од ироничен и пасивен однос кон новото течење ќе треба непосредно да преминат кон неговото поддржување.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)