оддалеку (прил.) - ја (зам.)

На празниците оддалеку ја погледнуваше и засрамен, поцрвенет до уши, си ја ведеше главата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Едно попладне, враќајки се со Тамара од ручек, уште оддалеку ја препозна Атина како оди под рака со еден висок маж, елегантно облечен во кремасто одело и шешир на главата во истата боја.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)