олку (прил.) - да (сврз.)

Му беше смешно - говорам за глувчиња како за жолти и ситни птици. „Не“, му рече. „Јас не смеев ни олку да се задржам.“ Се обиде да ѝ ја префрли раката преку половина.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Беќар сум, сакам да се женам. (Општо смеење, и внатре и кај жетварките на чардакот.) КАТА: Море Анѓеле, чудо не те нашло, што си се отворил олку да зборуваш?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Не знам што му стана на човекот олку да се разлоши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не требаше олку да ти кажувам, вели Огнен Горго, оти ништо радосно не ти кажав.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Леле, може ли снегулките олку да болат?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
„Тоа е владина агенција што ги финансира овие куќи. Ако не беше таа агенција, немаше олку да биде изграден Идн Парк.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)