особено (прил.) - јасно (прил.)

Особено јасно се слушаат ударите кога чекорите идат точно над нивните глави.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тоа се гледа особено јасно од можните последици на востанието, кои, за наша и турска среќа, не последуваа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)