отворено (прил.) - да (сврз.)

Значи од гледна точка на аналогијата, непријателската војска, мораме тоа отворено да го истакнеме и признаеме, има огромна воена надмоќ над нашата, се разбира, без да го сметаме тука военото воздухопловство, артилеријата и тенковите, кои, како што реков и пред малку, воопшто ги немаме и поради нив трпиме најголеми загуби...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На еден состанок на големците најде за потребно отворено да праша: „Кој од нас не сака да одгледа најубаво цвеќе?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А пијан а непијан, вели Јосиф, Лазор на луѓето им внуши храброст да почнат отворено да зборуваат против Хаџи Ташку и дружината, граѓани и селани.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ајде, нека се јави тоа маже! Молчите, нели!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Почнаа, најпосле, отворено да војуваат.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Почнаа, најпосле, отворено да војуваат. Првин ги сплеткаа своите гранки и почнаа да се задушуваат.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Една толку чувствителна работа никогаш не би му била доверена само на еден човек; од друга страна, да ѝ се довери на некоја комисија, би значело отворено да се признае дека се случува чин на фабрикување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)