пак (прил.) - офка (гл.)

- Си дојде Ангеле, вели, сега ќе дојде Ангеле, ќе промрмори и пак офка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој пак офкаше и викаше: „Оган да го изгори селово!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)