полека (прил.) - стане (гл.)

Погледнав онаму кон каде што замина толпата, кон самиот плоштад Сан Марко.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Полека станаа тројцата, платија за пијачките и си замина секој на своја страна.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Откако толпата се разотиде, полека станав, и ја тресев правта од мојата облека.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој некако неодредено погледна кон ќошот; потоа без колебање ја допи чашката и полека стана.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Лила - најубавата, голема кукла полека стана, си го поднамести фустанчето и скокнувајќи од долапот тивко простенка: „М-а-м-а“, потем се упати кон белото зајаче Џипси и му рече: „Тропни со барабанчето! Треба сите да дојдат на овој собир!“
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Таа полека стана, се исправи, направи полукруг и, како да сонува, ги рашири рацете. Лебед, вистински лебед.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)