полека (прил.) - негов (прид.)

Се раѓаше полека неговиот лик, се оформуваше споро - како пиле во јајце.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Улицата опустуваше, беше без настани, и јас се спријателив со Кузмана примајќи ги полека неговите навики и разбирања за животот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Го крстивме „гајда“ и го заборавивме полека неговото вистинско име.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)