полека (прил.) - некако (прил.)

Киле седнат на едно триножно столче, со софрата пред него и на неа земјената чинија со сув грав и половината сомун леб од сетното месење, јадеше како одвај да џвака, полека некако мрзоволно.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Јадејќи полека, полека некако се опулил со едното око.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)