после (прил.) - земе (гл.)

И после зедов да се измијам, да се заплакнам. И фрлам вода, ама водата тешка. Како камења да фрлам на лицето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ете од тоа, бре чедо, неќум овде да ме остааш.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Остај, остај, не земај го џигеро - му рекла чорбаџијицата на сиромајио - ја земи го еден час кошево со ѓубрето да го исфрлиш на буниште, да после земи си го џигеро.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Никој не знаел оти го имало момчето татка си дома: ни комшија, нито пак пријатели за да му се шегуаат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)