постојано (прил.) - прашува (гл.)

Сите постојано прашуваа за жилети.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Чичо Диониш, како што таа го викаше старчето, никако да сфати дека се вратија во Македонија, постојано прашуваше, на влашки Кој ни ја зеде куќата?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И во темницата само него го здогледувам: стои пред српските војници (на едни им клисна, други го начекаа) и постојано прашува: - Зошто, каде, како?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Постојано прашува како тоа Богородица ништо не направила кога ѝ го распнувале синот. (Пауза) Не презирајте ме. Искрен сум.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)