постојано (прил.) - кружи (имн.)

И затоа беше речиси радостен кога ќе ги дочуеше како се јавуваат во темничината, како се приближуваат кон него од сите страни, чиниш во некое постојано кружење, секоја вечер одново со чувството за некакво среќавање со овие проклети, со својата пустош завивања, од кои ноќта се исполнуваше со нешто морничаво страшно, но во исто време и живо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Таа бучава, што нерамномерно се соединуваше во еден вид постојано кружење на земјата, сега се чинеше како да има некаква врска со центарот на нејзината болка.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)