потоа (прил.) - умира (гл.)

На мазната штица очите ја ловат ттрепетливата граница на светлоста и сенките, потоа умираат зад тешките клепки.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„И потоа умираш“, реков. „И потоа умираш.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја поттупнав по раката и светнав со насмевка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Гласот ѝ стана мрачен. Веќе не се смешкаше. што можев да кажам?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)