потоа (прил.) - тело (имн.)

Во името на Господа Бога, наречен Бог Израилев, си насобра злато како бакар и го умножи среброто како олово; но потоа телото твое на жени го даде, со телото твое роб нивни стана; врз славата твоја дамка стави, го оскверни родот свој: навлече гнев на породот свој.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Оооооооф, боже, оооооф...“ и офкањето стана побрзо, погласно, таа со двете раце се фати за рамката од креветот, машката рака сега силно ја стегна за половината и таа се оптегна во некој претсмртен грч, за потоа телото да се опушти од седечката во полулежечка поза.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Глуждот ми се измолкнува од прстите, потоа телото се подига и јас те гледам оддоле, веќе преземена од ноќта, стануваш дел од неа, исчезнуваш . . . ***
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)