потоа (прил.) - мек (прил.)

Убавиот Месечков зрак заигра по лицето на Славчо, а потоа меко му ги заклопи клепките и излета надвор во тивката летна ноќ...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
И најпрвин на коленици, потоа меко, на едната страна бапнал коњот и останал со доближената глава до лицето на својот убиец, до едното негово око од кое смртта ја испивала машката солза.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)