потоа (прил.) - мошне (прил.)

А постојат предуслови расказот на Урошевиќ да го споредуваме со “Ада” или дури со славниот расказ на Набоков, “Посета на музејот”; имено, накратко, темата на адолесцентска љубов и атмосферата на некакво каталошко колекционерство или инвентура (на спомените!?), потоа мошне специфичната “музејска” (дали да речеме “надреалистичка”?) атмосфера минуциозно јазички избрусена и од двата автора - ете барем пар бегли (за оваа куса прилика) јазолчиња меѓу тие кривулести и комплексни книжевни дела.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)