рамнодушно (прил.) - ме (зам.)

Ја дигна главата, и од полутемнината, под црвеникавата, трепетлива заобленост на Месечината, рамнодушно ме гледаше, продолжувајќи да мрмори.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)