речиси (прил.) - дете (имн.)

Долгиот молк го прекина Циљка, којa замислено и исплашено тивко прозбори: - Знаеш, мајко, пред петнаесетина дена во нашата чета донесоа осум млади партизани. Речиси деца.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Знам, знам, тоа тешко може да се замисли: таа госпоѓа, ти речиси дете...
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таа ноќ имавме и среќа и пари (замисли Ема, првата ноќ поминав со неколкумина) и, по разденувањето, до пладне славевме во “Хоуби”.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Бевме речиси деца, кога прв пат застанавме на Вацлавске Намјести, јас на десетина метри од будното и љубопитно око на Јирачек.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Не верувам дека и некој друг се посомневал дека постои ваква врска помеќу вас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Група младинци, што се нарекоа гемиџии, речиси деца, решаваат да умрат за слободата на Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Беше речиси дете, голуждраво и слабо, и сѐ уште не беше забулена.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)