само (прил.) - леб (имн.)

Неговата зачуденост удри на крстост на каква не беше свикнат во канцеларијата со опор мирис на нешто непознато од што душникот му се сушеше до корен. „Јас сакав само да јадам“ , рече Отец Симеон. „Сфаќаш ли - леб? Само леб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Донесов леб. Го принесуваше до устата, го разлигавуваше, повеќе го ронеше отколку што го голташе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тие дни му даваа само леб и вода, но Толета повеќе го истошти бессоницата, оти немаше каде да се испружи да преспие.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ми се јаде леб. Само леб.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)