секако (прил.) - дека (сврз.)

Имено, за волја на вистината, судот пресуди во негова полза – и покрај тоа што извршувањето на пресудата никогаш не се случи во реалноста, а секако дека треба да се земе предвид и фактот што, во тоа време, сѐ уште не постоеја извршители, како би се забрзала извршната постапка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Лошото искуство кое го има претрпено го одвраќа и од активирање во полето за заштита на работнички права, како и од самото учество во облици на протест и поддршка на работниците. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Парничните трошоци, кои паднаа на терет на Агенцијата кој и го изгуби спорот, беа одмерени на 18.910 МКД (310 ЕУР).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, бидејќи таа не беше спроведена доброволно – во оставениот рок од осум дена по приемот – истата подоцна е извршена присилно, преку извршител (Ж.Пријевиќ) од банкарската сметка на компанијата, што секако дека работодавачот го чинеше значително поскапо, имајќи ги 290 предвид цените за награда на извршителите согласно Извршителската тарифа.8 ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Приказната на Јаневски, донекаде, има неуспешен крај... Тој не ја доби оштетата што му следуваше и му беше досудена, ниту пак доби ново работно место.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За време на целата парница, Машаланов ги покриваше само судските такси6 и нужните трошоци, а надоместокот за адвока- тот беше исплатен дури по завршување на спорот, односно по извршената наплата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Според него, а тоа му го дозволува метафизиката, мислењето не е ништо друго освен една функција на мозокот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тука пред сѐ мислам на правците како: аналитичкиот бихејвиоризам, феноменологијата, лингвистичката филозофија, современите движења во филозофијата на духот, когнитивната филозофија, физикализмот и голем број други правци карактеристични за филозофијата на 20-иот век.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Секој од наведените правци има свои карактеристики и методи и секако дека би ни требало многу повеќе време и простор за да се образложат поединечно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Физиологот секако дека би останал на оваа позиција, доколку може.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Од една страна, значи, таа тврди дека се бори против „општествено прифатената убави­на“, па дури и против „Бога, програмираноста, DNA“, но како цел на своите реинкарнации таа избра некои од општествено најпознатите и најпризнати дела што ја величаат убавината!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Друга работа што може да попречи е нејзината самопромоција - секако дека секој уметник сака да ги продаде своите дела, ако поради ништо друго тогаш барем за да преживее, но Орлан оди чекор потаму од тоа, можеби и предалеку.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Она пак затворање во собата, со машината пред себе, секако дека го разбирам, но тој тоа го правеше на театрален начин, со пуфки, што се вели, како што прилега на некој повикан само за големи дела.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
9. Најпосле, и за иднината на Мејл-артот: со напредокот на космичката технологија секако дека и Мејл-артот и како медиј (испораката, размената, самата работа) и како јазик (репродукција по пат на видео-терминали и компјутери, преку јавни или приватни канали) ќе биде променет.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Најниската точка до која што паднал хрватскиот интелектуалец, она интелектуално и морално дно што го досегна последниве години, е таа ролја на репрезентант на националната кауза, но секако дека тоа не е само хрватски проблем.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Да се зборува кај овие два филма за happy end затоа значи потполна заслепеност: како е возможно да не се види безобѕирната крутост, со којашто Девлин и Алиција на крајот на Озлогласената го препуштаат скршениот Себастијан на неговите нацистички компањони (коишто секако ќе го ликвидираат) и летнуваат кон заедничката „среќа”? okno.mk | Margina #22 [1995]
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Секако дека ги нема повеќе, бидејќи MacGuffin толку добро делува!“ - тука сме веќе кај логиката на несвесната забрана, бидејќи „MacGuffin“ брка/забранува нешто што е и онака невозможно, „лавови во Шкотските висорамнини“...)
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
А мистик секако дека сум.  Велите дека во Вашиот живот немало големи радости.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Способноста да се седи при машината за пишување со часови без расеаност, секако дека е корисна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На пример, вашата насловна за Св. Валентајн 1993, излезе дека е прилично јавна интервенција во градскиот живот, на начин што не го антиципиравте?* Секако дека го антиципирав.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Не ти е гајле. Но секако дека гајле ми е.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
„Сѐ додека веруваш во тоа. Куќите се исто како луѓето, има среќни куќи и тажни куќи. Секако дека тоа многу зависи од луѓето што живеат во нив.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но секако дека идејата за тоа што значи да се биде личност која што го живее животот, многу ќе се промени.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Секако дека кон руината можам да бидам носталгичен, но она што јас го нарекувам дисеминација - не е носталгично.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Пред воопшто да може да стане можен овој напредок во философијата на половата разлика, секако дека е неопходно да се постави дистинкцијата помеѓу Жена и жени како втемелувачки гест за воопшто да може да постои феминистичката мисла.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
6 Секако дека таквиот одговор не е без стапица, бидејќи сведочи за тоа дека дури и поборниците и поборничките на популарната култура не веруваат дека си имаат работа со култура и општествена сила што е вредна да се земе предвид, и што е навистина способна пресудно да влијае на вистинското потврдување и зацврстување на толку опеаните идеали на расна, полова и културна трпеливост.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Публиката преку вестите континуирано се запознава со секакви важни социјални и политички прашања (и за војната во Босна, што MTV ја „покрива“ подобро и посоодветно од секоја „сериозна“ телевизиска станица; на европската младина ѝ е овозможена поголема идентификација со тоа што јасно ѝ се дава на знаење дека во Босна умираат нејзини врсници, што ѝ се слични барем по тоа што до неодамна со подеднакво познавање и занес уживале во истите радости на популарната култура!), а преку кратките, занаетски и идејно перфектно изработени филмови цело време тече агитација за идеалите на расната, половата и културната трпеливост. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 111
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
7 Значи, прашање е што е подобро: американскиот MTV, што во почетната фаза воопшто не ја криеше својата расистичка и сексистичка насоченост, или сегашниот MTV Europe, за којшто е карактеристичен доста повисок степен на општествена свест.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
73. Очевидно од политички опортунитет, авторот премногу инсистира на „правичноста” на руската балканска политика, сметајќи секако дека со тоа ќе се придонесе за прифаќање на програмата на МНЛД и од официјалниот С.Петербург при подготовката на спроведувањето на реформите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Секако дека не може да биде толку добро, тоа вабење, кога на некои им доаѓа и така, што тие тешко се воздржуваат да не се разврескаат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Пред да се одделам од сите нив, од морничавото офкање на Круме Арсов и од баботењето на моето месо, знаев дека Онисифор Мечкојад не се одмаздува со палење.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Секако дека љубовта на мечката била поголема од неговото искушение; ѕверката не се бранела и не оставила на неговата става ни најмала гребаница.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Секако дека тоа го знаеше и Онисифор Проказник. И затоа непрекинато молчеше.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се тетеравел по шумата и ревел со подадени раце кон небото, кон пеколот на тоа небо и кон куциот господар на тој пекол.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Секако дека има, со самото ова што и сега сме заедно, и така натаму. Дај ми ја раката.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Но секако дека сум добар во некои аспекти.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Малку сум изморен, тоа е сè Сем.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Вистинската сопственичка сето тоа го видела, но секако дека не се осмелила да го сврти вниманието кон таквиот чин во присуство на третото лице, кое стоело веднаш до неа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Но, вие не сте можеле да ги отстраните  секако дека не сте можеле да ги расклопите сите парчиња од мебелот во кои би можело да се смести некој предмет на начинот што го опишавте.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, без разлика – Сем Галовеј беше еден од нив. Сем го преобрази лицето, ставајќи му маска на маченик, додека го прицврстуваше понито.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Секако дека знаете за трубадурите. Енциклопедиите велат дека биле во процут меѓу единаесеттиот и тринаесеттиот век.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
ЖАРКО ТРАЈАНОСКИ РЕЦЕНЗИЈА Идеологија и субјективитет
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Една од најзначајните книги што последнава година се појави на македонски јазик, секако дека е книгата Идеологијата и Субјективитетот од Бранислав Саркањац (Метафорум, Скопје 1993, 304 стр.) Како што може да се насети и од самиот наслов, оваа книга е еден обид да се испита односот
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Секако дека нашиот патриот нема да разбере дека овие обвинувања се упатени кон неговиот прeдедо од времето на неолитот кому, војувајќи со соседните племиња, му преминало во навика да се брани од сè што е туѓо, а тоа, од колено на колено, го пренел и на својот модерен роднина.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Да, секако дека беа таму: и Типот кој ги мие рацете, и другарите од празните рамки, и Потомците на блиската роднина (освен мојата маленкост).
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Секако дека во онаа заедничка констатација оти стилот на Чинго е близок до „говорниот јазик“, согледана во редица критички и есеистички текстови за прозата на Чинго, се кријат можности за натамошни појаснувања и аргументирања кои, можеби, ќе нѐ доведат поблиску до самата суштина на прозата на овој автор.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„Здраво“, рече збунето брат му и застана. „Вие веќе се познавате“, покажа со главата кон девојката. „Здраво“, рече и самиот. „Секако дека се познаваме, ако она, денес, беше запознавање.“ Околу нив се буткаа гласови и лакти, тие и самите отпор во лаките за удирања, беа безгласни.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Секако дека најпрљаво и најефтино е кај Кинезите, а најквалитетно и најскупо у талијанските маркети.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Секако дека тие внатрешни, мошне консистентни визии со векови претставувале визионерски култови и сликари со мистични склоности.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Елена мислеше дека одлуката да се мажи за странецот, Марија покрај другото ја донесе и за да му помогне на семејството. Секако дека тоа не било најважно.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
„Не ме зезај, кучкин сине. Секако дека зезнато се чувствувам“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Некое ново дете во соседството?“ „Па секако дека е нов.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Секако дека не можеш да си го препознаеш сопствениот глас на телефонот. Никој не го може тоа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Дали ја сакате публиката?“ Секако дека ја сакаме.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Пустините и калифорнискиот песок секако дека најнапред предизвикуваат шок, но дури кога тој ќе мине настапува оној другиот сјај на патувањето, сјајот на претераната оддалеченост, неизбежната оддалеченост, бескрајот од безимени лица и раздалечини, или со одредено чудо создадени геолошки формации коишто всушност не сведочат за било чија волја, а притоа ја чуваат недопрена сликата на пореметувањето.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
По новонастанатата состојба со окупацијата на Кралството Југославија, на страниците на американскиот печат се појавиле и написи во кои јавноста се запознавала со етнографските и географските карактеристики на Кралството Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
33 Секако дека информациите за Македонија имале ограничен карактер, имајќи предвид дека дописниците не можеле да информираат од самото место на настаните, туку своите извештаи ги базирале врз официјалните соопштенија и од свои информатори.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Секако дека тука има и редица други компликации.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Целосниот збир на однесувањето на машината во пракса најверојатно би барал дескрипција во неколку нивоа; не е доволна едноставната редукција на правила кои одговараат на само едно ниво, а секако дека основното хардверско ниво не е доволно за разбирање на комлексното однесување на машината.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Да не беше оваа војна во Босна и што знам јас уште каде не е, секако дека најпрво ќе одевме на Јадранско море, па потоа селско - планински туризам, но ете, проклета војна!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Седевме двајцата на килимот и молчевме. - Нема да одиш да ѝ помогнеш? – прашав - Секако дека ќе одам – одговори Игбал, но не морам веднаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А и овие Грциве, ја затвориле границата и не можеме ни на тоа море да одиме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Секако дека не го дозволив тоа и среќно си заминав.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)