спонтано (прил.) - ја (зам.)

Спонтано ја продолжувам имаголошката скица за „Блиските странци и далечните ние“, почната во анти-упатствата 66 и 67.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Две напоредни „граматики“ во кои нештата се разликуваат меѓу себе по начинот на кој, платоновски речено, се огледуваат во огледалото на говорот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)