строго (прил.) - ја (зам.)

Строг беше нејзиниот татко, строго ја гледаше во детството, строго ја пазеше во првата младост и така ја изградуваше нејзината судбина, неразделно од својата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој прво строго ја погледна баба, а потоа рече на грчки: - Досе кутали, грија!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)