Најтешко од сѐ ѝ беше да ги остави своите. И без тоа се толку беспомошни.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
На една меѓународна група обожувачи пред сѐ ѝ е драг како писател, како автор кому ниеден табу не му е свет и никаква опсценост премногу необична за да не може од неа да направи книжевност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
И при пиењето водата сѐ ѝ клокотеше во грлото.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)