тивко (прил.) - одговори (гл.)

- Уште овде. Да ги преместиме ли дрвата? - Денеска? - Па... можеме и утре, тивко одговори Кузман. - Се согласуваш?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А Петар само тивко одговори: „ Костадине, овај пат јас сум збрлаенио. Малку се сменаја работите.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- Одев кај Анка, - тивко одговори дедо ми. - Одамна не сум ја видел.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)