тивко (прил.) - крцка (имн.)

Одвреме-навреме во најдлабоката гама на тишината, Татко слушал, или само така му се причинувало, звуци на тивко крцкање на штици од чекорење или на ќерамидите на покривот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)