тогаш (прил.) - светло (имн.)

- „Вистина е така, рекол кралот, но кога ќе зајде сонцето и месечината, кое е тогаш светлото човеково?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- „Вистина е така, рекол кралот, но кога ќе зајде сонцето, кое е тогаш светлото човеково?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- „Вистина е така, рекол кралот, но кога сонцето ќе зајде, кога месечината ќе зајде, кога огнот ќе згасне, кога звукот не ќе се слуша, кое е тогаш светлото човеково?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- „Вистина е така, рекол кралот, но кога сонцето ќе зајде, кога месечината ќе зајде и кога огнот ќе згасне, кое е тогаш светлото човеково?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)