тогаш (прил.) - стрико (имн.)

Бугарин, рекол човекот. Тогаш стрико Никола се задумал малку а потоа рекол: Оди на Мала врата, од кај срецело, ќе ти отвориме.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Го чув- рече стрико Герман, ја собра влашката шамија што ја имаше спострено на скутот, ја остави штицата до него, стана и му пристапи на сина си Љакето: со левата рака го фати за левото уво, му ја свитка главата така што Љаке го подзаврти десниот образ и тогаш стрико Герман со десната рака му влепи прку образот една, не шлаканица, туку цела тресеница од која на Љакето мора да му засвиреа ушите.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)