тогаш (прил.) - човек (имн.)

Каде тогаш човек да се скрие?
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Следејќи ја таа логика – ако Бог не постои, тогаш човекот станува Бог и како одбран Бог ќе изгради вистински рај на земјата ослободувајќи ја од злото и страдањата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И сега, кога ништо не е скршено, ништо не е пресечено, човек може да преземе други мерки; кога не може да се надминат помислата и зборот, тогаш човекот се стреми кон слобода и разбирање; човек може да ја затвори вратата и пак да ја отвори.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тогаш човекот е најпродуктивен и најмногу твори, а плус го остварува своето потомство.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Изгледа ослепувал тогаш човекот, оглувувал на таква работа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога е средено, сѐ, по оној ред, што си го има за себе секој човек, тогаш не постои ништо друго што би можело да го одвлечува од работата, и тогаш човекот е слободен да го стори најдобро сето она, што треба да го стори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И тогаш човекот кој е сега мртов, татко ми, рече: - Ох! тој е „убиец”!
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Зашто таквото сведување би го збришало самиот проблем што се нафатило да го решава, бришејќи го токму она што предлага да го објасни – имено, значењето на женствените идентификации на машката геј-култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако Џоан Крафорд или другите женствени ликови со кои се идентификувале геј-мажите не се навистина жени, ако цело време биле некакви преправени верзии на геј-мажите, тогаш човек не би можел разложно да ги нарекува со зборот идентификации односите на геј-мажите кон нив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И, така, тој погрешно го разбира начинот на кој функционира еден заменски идентитет создаден преку таква вкрстена идентификација – односно, точниот начин на кој Џоан Крафорд за некои геј-мажи функционира како заменски идентитет. ‌Во секој случај, суштински е важно геј-идентификацијата да не се сведува на геј-идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако беше лето, тогаш човекот од приказната одеше по прашлив пат, низ суви пусти полиња, низ изгорени села.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И тогаш човек збудалува, не знае кај оди, во кого ќе удри.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)