токму (прил.) - човек (имн.)

Од погледот, од движењата, од обноските - од сѐ на него се гледа: токму човек, баш...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Токму човекот што го барав“, рече еден глас зад Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Вие го барате спасот за човекот во мудроста на оној што го уништува токму човекот!“
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)