токму (прил.) - овде (прил.)

А за тоа, за да бидат српските војници толку погани со жителите на Потковицата, имаа посебни и нерасчитени сметки уште од времето кога српските четници, оние на војводите Јован Бабунски и на Вангела Скопјанчето токму овдека, во Потковицата, беа претепани и понижени.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тоа беше по востанието на Крушово, во времето пред Хуриетот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Нашето место сега е токму овде. Ние мораме да учествуваме во неволјите што следат...
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Пронаоѓањето на љубовта наспроти фактот дека, токму овде и токму сега кога злото ги покжа сите свои заби...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Единствено непријателот го немаше ни на повидок така што не беше најсигурен дека фронтот е токму овде.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Токму овде во Скопје ќе заврши твоето трагање.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Туку застанат одстрана, гледа како му се згрчува лицето, а тој со тоа нема ништо, нешто поодредено што во некоја смисла би го ослободило од сомневањето дека тој е токму овде под таа кожа а не некаде во околината на грчот рамнодушно посматрајќи ги илјадниците нови и непознати лица кои извираат од совршено набраната кожа,искривени облици на се што досега видел.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
7 ТЕМА раниот Томас Пинчон Иако расказаот “Small Rain” веројатно е најлошиот во збирката рани раскази “Slow Learner” (која неодамна - со исклучок токму на расказов кој сега го пренесуваме - се појави, на македонски, во издание на Темплум), вреди внимателно да се прочита, од неколку причини; прво, станува збор за Томас Пинчон, можеби најхерметичниот но секако највлијателниот американски писател во вторава половина на веков, авторот на романот “Gravity’s Rainbow”, еден од најтолкуваните романи по Џојсовиот “Улис”; второ (кое сигурно треба да биде прво), и покрај сите недостатоци (кои Пинчон самиот, во уводникот за книгата објавена 1984., безмилосно ги лови), се работи за исклучителна проза, проткаена со суптилни лирски пасажи и просто натопена во онаа веќе славна “пинчоновска атмосфера”, која тој, сликарски, со пар цртички, едновремено минуциозно и ноншалантно, ја создава; трето, длабочините и ранливоста на моментно најмоќната културна империја, американската, најдобро може да се разбере токму од онаа критична (критична и во двата смисла - и како “критичарска”, опсерваторска, и како нестабилна, несигурна за оној што набљудува) страна каде што стои Пинчон (вршејќи големо влијание врз онаа “лева”, нешовинистичка Америка); и четврто, не само затоа што е веројатно најголемиот американски писател во поново време (со само пет објавени книги за 35 години творештво!), туку (дури!) и поради едноставни трендовски причини (враќање кон шеесетите, grunge-движењето, види го последниот текст во “Маргина”!), Пинчон се наоѓа токму овде, токму сега и токму со овој избор... 8 Margina #1 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Влези и разгледај ја визбата. Токму овде мајка ми ги пере алиштата, ја подготвува туршијата и ги прави колбасите...
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Го завршив серијалот. Секоја нова епизода ја запишав токму овде, за да остави неизбришлива трага од мене. За да не ја однесе ветрот. Впечатливи копнежи на несмирени лавовски грла.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
А за твојот избор на младоженец, што го спомна со задоцнување, не ти забележувам. И не треба да се извинуваш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„И мило ми е што ова помеѓу нас се случи токму овде, покрај Пребег.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зошто го спомнувам токму овде овој дамнешен совет од животниот филм на тетка Боса?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зошто го спомнувам токму овде учителот Софрониев?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Колковите навистина ѝ се движеа како клатно на ѕиден часовник, дури ми се пристори дека нешто ми кажуваат тие движења и тој звучен ефект од нишањево не беше ништо друго туку објаснување за нејзината голема дарба: (тоа Катерина ми го рече откако стори неколку чекори), а малку подоцна додаде дека умеела да го изведе она кое Јана; за да посака да го изведе ќе морала најпрвин да го смисли а потоа долго да вежба и тоа само за да постигне нешто што сепак ќе личи на обична имитација.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и ми се стори невкусно кога токму овде Катерина избрза три-четири чекори пред мене за да ја изведе онаа заводлива игра со колковите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Од простата причина, дека после гласот на Катерина што неколкупати ме одмина и она изненадувачко претрчување на Јана по силно осветлениот премин, таму негде, зад последниот свиок од некој темен влез на затворската просторија истрча тетка Боса и ми се фрли в преграб.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Шетајќи по планината, стигнавме токму овде, на ова место, го паметам по камењава што и ден-денес се неизменети.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
За да дојдат токму овде, на инвеститорите треба да им се понуди нешто повеќе од она што го нудат останатите.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
„Гертруда е мртва,“ рече девојката. „Оттогаш минаа неколку години. Беше зима.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Токму овде ја запознав, пред петнаесетина години.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Зошто не најде попогодно место за ручек Зошто токму овде каде што светците се хранат Со звуците од трубите на малите анѓели Што им ги принесуваат во посветен сад Воздушестите прсти на минливоста?
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
За конкретни и познати физиономии од минатото сигурно не размислуваше (иако ѝ беа познати многу од лицата на расфрланите наоколу фотографии) додека бурињата понекои полни со вино, и поредени токму овде, каде што се наоѓа сега софата можеше да си ги замисли.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Поради ваквите сознанија Поетот во неговите римувани написи не пропушта да забележи дека кошмарните виденија како и несигурноста што ја чувствува токму овде во понискава сфера ( што значи помеѓу обичниот свет) само потврдуваат дека Чистилиштето, она вистинското, околу кое и Данте поарчил толку многу зборови, всушност се наоѓа овде, во нашиов свет?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)