толку (прил.) - ѝ (зам.)

Толку ѝ се намиле ова дете. А Крчо пак, инстинктивно ја почувствува оваа љубов на старата и само се умилкуваше околу неа како маче околу мало дете.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Задлабочена во мислите за својата, но и за иднината на Рада, Јана го голташе патот кон Бечеј, градот кој толку ѝ се приврза за срцето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ете, толку ѝ кажал на својата невеста за да не ја прекрши заклетвата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И само во таа насмевка во обид таа препозна нешто од својата позната мајка и од топлината што толку ѝ недостасуваше тие неколку месеци.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
А нејзе толку ѝ треба, па сама ќе си ја каже сета сегашност.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Оваа во десниот само што не полетала, толку ѝ се кренати крилјата нагоре, а оваа во левиот се подготвува тоа да го стори.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Или нервите толку ѝ попуштија што не можеше да ги контролира работите.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Никогаш родниот крај не ѝ изгледаше толку привлечен, но истовремено, толку ѝ беше мачно што патува кон него сега, сама со синот...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Од друга страна, толку ѝ беше убаво со него, што таа, и да имаше нешто што не ќе биде добро, не сакаше да го разбере сега...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Идентификувањето на геј-мажите со славните глумици од класичните холивудски филмови на времето било понепосредно и поинтензивно, кога требало повеќе напор за да се постигне иронична дистанција од ликовите што ги глумеле.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Очигледeн беше заклучокот дека со маки извојуваната можност за отворена, нецензурирана, експлицитна и рефлексивна машка геј-книжевност не ја згаснала сосема привлечноста на сиот тој прикриен, криптиран материјал што толку ѝ е при срце на традиционалната машка геј-култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сосема е за очекување секоја полугенерација геј-мажи да чувствува отсеченост од културните објекти и од начините на поврзување со нив кои толку ѝ значеле на полугенерацијата пред неа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иронијата со која сега ги гледаме филмовите со Џоан Крафорд, сигурно, е многу поинаква од иронијата со која геј-мажите го гледале Милдред Пирс во педесеттите и во шеесеттите, кога мелодрамата, општествените околности и родовите стилови не изгледале толку неверовито, па затоа и не толку емоционално туѓи колку што изгледаат денес (поради што ниту една универзализирачка, психоаналитички формулирана теорија за геј-гледателството не може да ги објасни геј-практиките на гледање и сите нивни особености).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кејн никако не пропушташе можност да ги потсети гледачите, преку богатиот општествен реализам и упорното инсистирање на деталите од тој период, колку се далеку од светот и од времето на семејната драма што ги прикажал Кејн.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)