толку (прил.) - убав (прид.)

Ме изгладне со твојата глупост, на толку убави жени во животот им се замерив затоа што ти ме тргаше во нестварност држејќи ме како магаре за оглавник.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ако не е Рајна, сигурно Келн не би бил толку убав, толку романтичен каков што е со оваа река.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Жално мое девојче, земи ги за утеха, зашто никогаш веќе нема да бидеш толку убава колку што си сега, ти ќе треба да одиш кај другите, другите имаат за тебе само обични зборови. само /ас имам за тебе песна, но и во песната не можам да го кажам твоето име, треба да го кријам со други имиња, а без него е песната сиротна.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Мими, мила, - како да јуришаат на неа две жени, не толку млади како неа и не толку убави.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Браво: Не толку убав.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Поради нив се трудиме да бидеме толку убави, толку жестоки?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И кога приказната заврши, од платното гледаа двете толку убави и толку сини очи на младата девојка кои, како да го впиле во себе сето обајание и синило на овој крај - зрачеа неискажлива убавина...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во нејзините толку убави и толку сини очи сликарот го виде и го осети собрано и згаснато сето она што овде го возбудуваше и сладосно го измачуваше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Та тој никогаш во својот живот не легнал на толку убаво легло!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Се чини никаде на друго место, освен во Потковицата, нема толку убав, толку цветен, и толку долготраен залез.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И никаде толку жив залез, толку многу исполнет со противречни чувства, спомени и размисли.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Звуков е толку убав што дури побудува сожалување.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А, пријателката те сака како свое дете и се грижи за тебе и ѝ е жал зашто некој како тебе, толку млад и толку убав, оставен сам на целиот свет, без родители и без татко на детето... грев е.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Коа ја виде толку убава, је завиде и се качила горе на дрво, та ја симнала долу.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа ја испрашала што е и како е, 'и слекла алиштата и ја врлила во бунарот, та ја удаила, а таа проклета млада Еѓупка беше се променила со тие алишта и беше се качила горе на дрвото, да го чека син му од царот за неа да ја земи.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А заклучокот е дека и во фармерките и тексас јакната сте исто толку убава како онаа вечер, за која ви реков дека ќе бидете избрана за кралица на убавината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Само штуриот епилог на еден толку убав сон што им даваше смисла на неговите деветнаесет години.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
На сѐ можеше повеќе да се мисли, одошто на една толку убава градба во оддалечениот и пуст крај.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа извикува, целото лице ѝ се смешка и ги подава рацете во пресрет на ветрот, радосна, среќна, толку убава... А јас одам да се спакувам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Од околните села изнадојде многу народ да го види мостот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сега Надењка е веќе омажена; по волјата на родителите, или пак по своја волја, – тоа е сеедно – за секретарот на благородничкиот фонд за старателство и веќе има три деца.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Му фали љубов, можеби многу повеќе од оној што не е толку убав. - Зошто!?
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
А тој е толку убав, некогаш воопшто не ми се излегува од него.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кога веќе решив да ви раскажувам за Исак, Кејтеновиот син, би имал толку убави, нежни и незаборавни спомени, толку чисти и светли мигови кои не верувам дека некогаш можеда се заборават.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сакав да се штипнам и да почувствувам болка за да сфатам дека не сонувам, не верував дека ми се случува ова, толку убава среќа.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
А секако, колку што повеќе Нико беше необична, толку Фред сѐ повеќе се воодушевуваше од неа - да има жена која е толку убава и толку ексцентрична, тоа беше остварување на сите негови сништа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И, кој знае, можеби затоа девојките со патерици, безоки, со обезличени образи, со истрижени глави, со лузни, со се уште незатворените рани, со празни ракави од воените блузи, со тешки војнички цокули, ни изгледаа толку убави.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тоа, се разбира, забрането, но петелот е толку убав и голем, што срцето не им дава да го заколат.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Беше комплет со други такви чиничиња, но не толку убави.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Беше толку убава што да нема ништо за фрлање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
До пијалаците се – сусамките, печени бадеми, кикиритки што Ескимите не ги виделе ни во сон, прженици од печурки, па и тортата, толку убава што ти е жал да ја чепнеш, а не да и ги наковаш забите.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Танцот беше толку убав, толку понеслив, неповратлив, толку пијан и безизлезлив од срцата на тие што танцуваа, што никому не би му удрила в глава помислата да рече – стоп!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Зошто да се лишам од толку убави приказни? * Запис пронајден во стапица за глувци РЕД* Во мојот дом сè мора да се наоѓа на своето место.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Знам, учевме ние во училиштето дека таа заради своите убавини и заради белиот бор што само таму расте е прогласена за национален парк, ама дека е толку убава не можев ни да сонувам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Дури кога ибн Тајко му се придружи на народот, разбра дека тука се гради црквата Свети Димитрија, сега наново: амамот на Даут-паша, што овој го изградил со лично свои пари, на нејзиното старо место, уривајќи ја, никако не успевал да ги привлече досега капачите, уште помалку пак, да го надмине Чифте-амамот како што отпрвин му била намера. А толку убав амам!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Милото мое девојче, и тоа ми стасало на мајка да ѝ купува подароци!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Фармерките што ги имам, дури и оние што си ги купив лани во Париз, а беа толку убави и модерни тогаш, сега веќе ми се стеснети и скусени.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Навистина имаш вкус. Како можеше да одбереш толку убав прстен?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Што е најважно, веќе не можам да ги гледам, толку ми е преку глава од нив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Едно големо и разлигавено мрсулаво, плачливо дете кое плаче по играчката на сиот глас, а кога ќе ја добие таа толку убава играчка гневно ја фрла на земја и бесно ја гази сѐ додека не ја искрши до последното препознатливо парче.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сè што се случи толку набрзина, веќе ми се чинеше толку туѓо и далечно, како да беше некој не толку убав сон, да не кажам кошмар, на кој човек не сака да се присети.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)