Сончев одблесок ги стисна зениците, главата ми тежеше: „Зошто е толку светло?“
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Тој беше излезен од своето тело и пливнат во една општа убавина во која се беше толку светло, чисто, јасно, отворено и видливо до онаа страна на постоењето.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)