тука (прил.) - сѐ (прил.)

Тука сѐ беше толку безбедно и тивко.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
По многуте изменети српски чиновници, во 1934 година за шеф на станицата дојде Неделко Акиноски и остана тука сѐ до 1944, кога фашистите, не знаејќи многу за него, дека е организиран, како доверливо лице го преместија да биде шеф на станицата во Прилеп.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тука сѐ уште не стигна албанската преродба.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„ Живеевме тука сѐ додека умре жена ми“, рече старецот полуизвинувачки.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)