уште (прил.) - мисли (гл.)

„Не, Винстоне. Нема полза од тоа. Лажеш. Ти сѐ уште мислиш дека се четири. Колку прсти, молам?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби сѐ уште мислиш дека е така најдобро. Тоа е твое право.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Замина како непрочитано писмо грижливо сместено во пликото.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Па сепак, мислев и сѐ уште мислам дека ти го стори тоа прекутрупа. Разбираш?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
СОЊА: Тоа ти останало од твое време. Уште мислиш цигарите се динар и пол.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Сѐ уште мислел дека неговите луѓе без причина ја почнале оваа мала војна по која ќе се исправат од недостоплената земја со искалени лица на самоуверени војувачи пред кои штотуку почнало да се крева големото знаме на победата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Возбуден и без здив, со чувство дека е и самиот со дупнати гради, Онисифор Проказник го гледал сето тоа со замрзнат прст свиткан околу чкрапецот на кобурата и можел и самиот да се прослави со своите стрелци: еден од противниците просто како да му го нудел челото. Сепак - не можел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јас и денес треперам кога ќе видам детски домови, сѐ уште мислам таму е таа глувост, таа неподвижност, таа штама.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тој сѐ уште мислеше на богатсвото, наместо за длабоката среќа на душата и за животната среќа.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Јас уште мислам на водата од сонот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)