чудно (прил.) - чудо (имн.)

— A кога го видоа шареното ќилимче врз вреќи, сите се фатија за усти да не се развикаат „што е ноа чудно чудо!“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Секој ден, секој час тие сѐ повеќе го разубавуваа животот наоколу, - туку гледаш како цвеќе никнато од под камен ќе те изненадат за чудно чудо.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)