Ми е чудно зошто толку сум рамнодушна во сонот, а најаве не сум.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На крај му беше чудно зошто му простив, мислеше дека е тоа од корист, а јас му реков дека моето срце е големо и затоа знае да љуби и да простува.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Затоа е чудно зошто во оној ден, кога појдов како и секој празник кај својата свршеница, неочекувано стасав во еден непознат кварт.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Вратата низ која излегуваат сè повеќе и повеќе се смалува, но мене не ми е чудно зошто тоа е така...
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)